1971-1976

1971 - 1976

1971, Het Triduüm was reeds op 15 juli volzet en moesten inschrijvingen geweigerd worden.

E.H. M. Decock was opnieuw predikant van dienst. Je moet niet vragen hoe goed hij het voordien reeds gedaan had. 


Er was een bijzondere sfeer tussen de meer dan 380 deelnemers!

De 700 ééndagsbedevaarders op zondag versterkten dit wondere gebeuren nog. Het was indrukwekkend en stichtend, te zien hoe deze grote familie één was, in zorgen, gebed,

dienstbetoon en geloof.

De predikant kon aanvoelen hoeveel aandacht de lijdende en gezonde mens naar zijn woord heeft geluisterd; hoevelen er diep bewogen waren tijdens de kaarsjesprocessie.

1972, 30ste Triduüm van 18 tot 22 augustus

Men vierde in Banneux het 25ste triduüm Brugge-Banneux! Echter dankzij de opsporingen  achteraf weten we ondertussen dat het in feite het dertigste triduüm was. Men had zich van 5 jaar vergist. De gegevens waren toen nog niet bijeengebracht en gerangschikt.

Het werd een uitzonderlijke bedevaart met heel veel bedevaarders. Een aandenken Brugge-Banneux 1947-1972 werd in keramiek gegoten.


200 zieken-, 192 gezonde bedevaarders, 86 medewerkers en een vijftigtal kinderen namen deel aan deze jubileumbedevaart.

Op 28 november 1972 overleed in Brugge E.H. Kan. Legrand, de eerste directeur van het ziekenapostolaat Brugge-Banneux. Dank zij hem kon het comité aan de triduüms een stevige basis geven

1973, van 18 tot 22 augustus, een feestelijk triduüm wegens de 40ste verjaardag van de verschijningen en het bezoek van Mgr. De Smedt. Er werd pas op zaterdag vertrokken op bedevaart daar er op 15 augustus nog een triduüm aan de gang was. Er werd gebleven tot de woensdag.

De zondag was meteen een hoogdag. De radiotrein was vervangen door een indrukwekkende reeks autocars die mensen aanvoerden uit Kortrijk, Ardooie, Koolskamp, Zedelgem, Zomergem, St.-Niklaas, Koekelare, Dentergem, Menen, Adegem, Scheldewindeke, Baasrode, Buggenhout, St.-Laureins, Machelen, … Er kwamen nog mensen per trein uit Veurne, Deinze en Eksaarde.


Tijdens dit triduüm was E.H. G. Florizoone de predikant van dienst. Op zondag sprak Mgr. De Smedt de zieken en medebedevaarders toe in verschillende talen. Zijn boodschap kon men samenvatten in deze woorden: “Blijf bidden mensen!”

Naar goede gewoonte werden tijdens de offerande altaarkaarsen aangeboden om in Banneux te branden gedurende het jaar.

’s Avonds was er nog een stemmige kaarsenprocessie. Ondertussen een goede gewoonte geworden.

Sinds 1973 wordt gedurende het ganse bedevaartseizoen het Heilig Sacrament ter aanbidding uitgestald in de kapel van de Heilige Michaël, een stille plaats buiten de drukte.

1974, Triduüm van zaterdag 17 tot woensdag 21 augustus. Er werd gereisd per trein naar Trooz. De ‘trapjes’ lagen er gereed bij iedere treindeur, de ambulancewagen van Banneux stond reeds op wacht samen met de autobussen voor de bedevaarders. Ook enkele bereidwilligen stonden klaar met hun personenwagen om mensen naar het heiligdom te brengen. Tegen 13 uur was iedereen ‘thuis’.

En na een half uurtje hadden we al de indruk een heel jaar in Banneux te zijn (maar ja, wie kent dat gevoel niet …).

Om 15.00 uur werd het triduüm ingezet met het Lof en de Ziekenzegening.


E.H. Bert Van Brabant was predikant van dit triduüm. Op zondag ging Mgr. L. De Kesel, hulpbisschop van Gent, voor in de internationale eucharistieviering.

Die dag kwam ook mevr. Maes-Vanrobaeys, schepen van de stad Brugge, langs in Banneux om Jw. Marie-Joseph Paret te huldigen en een geschenk te overhandigen voor haar 75ste verjaardag en om haar werk als schatbewaarster (meer dan 25 jaar) van het ziekenapostolaat Brugge-Banneux.


Op maandag vierde E.H. R. Doutreligne, rector van de Potterie in Brugge, zijn gouden priesterjubileum én was er de inlijving van twee brancardiers en drie verpleegsters die zich reeds vijf jaar ten dienste stelden van het triduüm. Zo was het opnieuw feest in Banneux. 


De woensdag werd er moe, maar zeer tevreden en gelukkig, huiswaarts getrokken. Gelukkig om anderen gelukkig te kunnen maken!

1975, Triduüm van 22 tot 26 augustus met E.H. Naert en D'Hoedt als predikanten.

Er waren dit jaar 198 zieken-bedevaarders en 169 gezonde bedevaarders. Op zondag kwamen 22 autobussen bedevaarders uit West- en Oost-Vlaanderen de groep Brugge-Banneux vervoegen!

1975 was een heilig jaar onder het thema: 'Verzoening'

Op 1 mei was er de jaarlijks ééndagsbedevaart.

In Banneux had men de terreinen voor de basiliek, gelegen nabij het Home, verkocht en daarmee een stuk bos en weiland gekocht achter de esplanade. Daarop kwam nogal vlug een kruisweg en daar zou wat later ook de nieuwe kapel 'Maagd der Armen' gebouwd worden.

Hierbij een kleine greep uit de laatste homilie van dit triduüm: 'Ontmoediging, ontgoocheling, neerslachtigheid vindt meestal zijn oorsprong in het feit dat wij het leven, onze situatie, te veel vanuit de verkeerde hoek bekijken. Christus zegt: Bekijk het leven van zijn schone, het goede leren zien in de mensen en in de dingen, ons niet blind staren op alles wat ergens zou kunnen verkeerd zijn. Daartoe moet je met Mij verbonden zijn, zegt Christus, door uw gebed.

1976, Triduüm van 20 tot 24 augustus met E.H. Seynaeve, leraar aan het Sint-Jozefsinstituut in Torhout, als predikant.

Dit jaar: 212 zieke bedevaarders en 149 gezonde bedevaarders (op hotel) op post. Dit aangevuld met een groot aantal medewerkers (98) om alles in goede banen te leiden. Herinner u misschien ook de lange hete zomer van 1976!!


Zondag 22 augustus: Tijdens deze bedevaart is er van uit Brugge hoog bezoek door Ridder Pierre van Outryve d'Ydewalle, gouverneur van West-Vlaanderen, samen met zij echtgenote; Michel Van Maele, burgemeester van Brugge en de schepenen Raes en Verstraete.

Na de ziekenzegening op zondag heerste er een geheimzinnige drukte in de eetzaal. Stoelen werden bijgeschoven en de hoge bezoekers namen plaats in een voorbehouden kring. Plots kondigde pater Emmanuël aan dat hoofdverpleegster Georgette De Brabander het pauselijke ereteken 'Pro Ecclesia et Pontifice' gekregen heeft wegens haar uitzonderlijke verdiensten voor haar vele werk in heel wat geledingen van Kerk en maatschappij, maar niet in het minst voor haar inzet als hoofdverpleegster bij het ziekenapostolaat Brugge-Banneux.

In Banneux werd dit jaar ook de oude stapelplaats voor brancards en rolwagens afgebroken en bouwde men er een dertigtal mooie slaapkamers.

Dit gebouw kreeg de naam Sainte-Bernadette en diende vanaf nu als slaapplaats voor de verpleegsters.